گیسو به هم بریز

و جهانی ز هم بپاش

معشوقه بودن است

و بریز و بپاش

آنقدر بی قرار تو هستم که حاضرم

با دیگران ببینمت؛ اما ببینمت ...

پدرم عاشق مادرم بود 

ولی هرگز به او نگفت 

اما وقتی که مادرم بیمار بود 

دکتر درجه تب را در دهان پدرم میگذاشت !

تو چه ساده ای و من، چه سخت

تو پرنده ای و من، درخت

آسمان همیشه مال توست

ابر، زیر بال توست

من ، ولی همیشه گیر کرده ام.

تو به موقع می رسی و من ،

سالهاست دیر کرده ام

نه اینکه دوستت نداشته باشم

اما رد شدن از جاده ای

که صدبار در آن تصادف کرده ای

کار گاوهاست.

غمگین تر از گالیله ام بانو

اخبار مرتد بودنم، پیچید

من معتقد هستم که این دنیا

دور تو می گردد...نه این خورشید

از من رفتی
همچون مرغ مهاجر 
از آبگیر پیر

در تو شوق رفتن بود
در من هم

بال هایش در تو بود
آرزویش در من .

هر که خود داند و خدای دلش

که چه دردی ست در کجای دلش

ترسیده ای؟

                         از که؟

از جهان؟ 

                      من جهانت

از گرسنگی؟

                    من گندمت

از بیابان؟ 

                   من بارانت

از زمان؟

                  من کودکیت

از سرنوشت؟

                         من هم از سرنوشت می ترسم...

نه مرا با تو بودن آسان است

نه توان گفت "وداع"

عشق!

ای ترکش کنار نخاع...